ЗАРЛИГ

юум. н. 1) ямар нэгэ хүнэй захиралта (повеление, приказ): Тархайн зарасанууд эзэнэйнгээ зарлиг дүүргэжэ, Будамшуу хүбүүе хониной хорёо соо абаашажа хаяба гэхэ (Ц. Шагжин); 2) хуулиин хүсэтэй гүрэн түрын гаргаһан тогтоол (указ, постановление): Чингис хаан холын баруун зүгэй байлдаанда зорижо ябахадаа, дээдэ ехэ зарлиг буулгаа һэн (Ч. Лодойдамба); Октябрь һарада Президентын зарлигаар Самбуев Баир Насановичай «Эрэлхэг зоригой» орденоор шагнагдаһан тухай мэдээн ерэһэн юм (Ц. Дагбаева); ехэ дээдын зарлиг хамагай үндэр тушаалтын, засагай газарай (хаан, президент г.м.) гаргаһан тогтоол (высочайший указ императора или президента); 3) будд. һургаал, заабари (наставление, наказ): Хаанашье ябабал хамаагүй, бурхан багшын зарлигаар арба нэгэн нигуурта бодисатва Арьяа бааламнай ѳѳрѳѳ хаража байха (Д. Батожабай); зарлиг лүндэн шажанай хандалга (религиозное послание); 4) будд. үгэ, хэлэлгэ (слово, речь): – Соржо ламбагай, танай энэ зарлигые тэнэг ха саанаа, уһанда орошохоор уймар зарлиг гэжэ һананам. Та эндэ адууһа малда хэлэжэ байна бэшэт, арад зондо хэлэжэ байнаб гэжэ һанагты (Х. Намсараев); зарлиг соёрхохо хэлэжэ хайрлаха (соизволить сказать); эшэ зарлиг шажанай захиралга, заабари (религиозное предписание); 5) зар, соносхол, зарлал (объявление, весть): Зүүн үндэрѳѳ тахижа, бурхан тэнгэриһээ хура бороо гуйя гэһэн зарлиг хурданаар таража, ааяма халуунай бууража захалхада, нютагай үбгэд, хүгшэд зүүн майла тээшэ һубарилдаба (М. Осодоев).