ЗАРХАГАР

тэмд. н. 1) томо үргэтэй (с развитыми челюстями – о человеке); 2) үргэн шанаатай (скуластый): Энэ хүниие һайтар ажаглан харабал, зархагар улаан шарайтай, хэдэн һүни унтаагүй, улайшаһан нюдѳѳрѳѳ хүн тээшэ шоно мэтэ хүлтын гэтэжэ харадаг … жэрхэдэһэ хүрэмѳѳр ондоо маягай хүн бэлэй (Ц. Дон).