ЗАРАСА

, зарса юум. н. барлаг, батрааг, хүлһэншэ (слуга, лакей, холоп): Хаанта засагай үедэ нэгэ баянай зараса байһан аад, большевигүүдтэй танилсажа, эзэнэйнгээ урдаһаа бодоһон ха юм (Б. Мунгонов); зараса басаган барлаг басаган (служанка): Айжа мэгдэһэн зараса басаган саһан шорой хоёртой холисолдоһон һүеэ хамажа абаад лэ, хүнэг руугаа хэжэ оробо (М. Осодоев); зараса богоолнууд барлагууд (челядь): Эгээл һайн гадартай тарган мяхан аба хайдагай тушаалтадта, дунда зэргын мяхан юрын абашадта, адаг муу мяхан зараса барлагуудта хүртэнэ (Б. Санжин, Б. Дандарон).