ЗАНТУУ

1. юум. н. 1) түмэр хүнэг, забьяа (железное ведро, жестяной чайник): Энэ угаагдаhан зантууяа газаадахи стол дээрэ хүмэрюулжэрхи; 2) шэлж., хараал мунса, мугуй, мунайд (дубина): Тэрэ Данзан зантуумни юу хэжэ байгаа юм? (С. Цырендоржиев); 2. тэмд. н. 1) томо, зантагар (большой – о голове): Үбгэжѳѳл багжагар гарнуудаараа үбдэгѳѳ тулан уруугаа хараад, хүлзэһэн бухадал, дэрсэгэр шэхэтэй зантуу толгойгоо хянсад гүүлээд, анираа хаташаба (С. Цырендоржиев); 2) угаа томо, мандагар (огромный): – Даншье тулхабаагүй, тулюур туйган, шал тэнэг хүнби! – тэрэ зантуу томо нюдаргаараа толгойгоо тоншоно (С. Цырендоржиев).