ЗАНТАГАР

тэмд. н. 1) муухай, үзэмжэгүй томо – толгой тухай (большой и уродливый – о голове): Хүгшѳѳ гэнтэ эрьелдэхэ забһартаа бургааһа абаад, үнѳѳхи хүзүү сагаатын зантагар тархи руу буулгажархиба (М. Осодоев); 2) томо толгойтой (головастый, большеголовый): Орон гэһээнь һамганиинь танигдаагүй нэгэ зантагар хүнтэй шараа нюсэгэн юумэ унтажа хэбтээ (С. Цырендоржиев); 3) угаа томо, мандагар (огромный): Мүнѳѳшни хүбүүд дандаа зантагар томо нюдаргатай бшуу (Б. Мунгонов); Тиигээд зантагар ехэ шабар улхан соо тогоотой шүлѳѳ амһараарнь бултыень хэжэрхибэ (Ч. Цыдендамбаев).