ЗАНГИРХА

үйлэ ү. 1) уягдаха, бусайдаха, хүрмэлдэхэ, орёолдохо (завязываться в узел, запутываться): Ниидхэеэ дан утаар hабагшалбал зангирдаг; 2) шэлж. хүсэлхэ, эршэдэхэ, шангадаха, гүбэгэнэхэ (собираться, сосредотачиваться, напрягаться): Заримдаа баймгашье үбшэнһѳѳ уршыд гэнэ, үрзэгэршэг һахалтай шанаадань шүрбэһэн зангирна (С. Доржиев); Гомдол, хороной ямар нэгэ пүглэгэр хара юумэн хоолойдонь зангиран тулажа, тагжашаба (К. Цыденов); 3) ага, доромж. үхэхэ, шархяа хатааха (умирать, ≈ отдавать концы): Шоо үзэхѳѳр хүнэй үхэхэдэ, зангиршоо, пурпиишоо гэхэ мэтээршье хэлсэдэг бэлэй (Л. Линховоин).