ЗАНГАХА

үйлэ ү. 1) гараараа гү, али ондоо юумээр далайжа байгаад иишэ тиишэнь зааха, юумэ руу харуулха, арбагашаха (взмахивать, указывать руками или чем-л.): Үхибүүтэй болохо болоһондоо хүхишэнхэй тэрэ һамганайнгаа зангаһан тээшэ ухаа мэдээгүйгѳѳр гүйшэхѳѳр бэлэн янзатай (С. Цырендоржиев); хургаараа зангаха хургаараа зааха, харуулха (указывать пальцем): Тээ баруугаар байһан складуудай үүдэн тээшэ хургаараа зангаһан бэеэрээ, тэдэниие угтаһан ород хүн Аламжые дахуулаад ябаба (Д. Батожабай); үрѳѳһэн гараараа зангаха гараараа арбагад гэхэ (махнуть рукой): Теэд тэдэнь мүнгэ үгэхын орондо һургаал номнол хэжэ ороно, эдээнһээ юушье абахагүйб гэжэ мэдэхэдээ, үрѳѳһэн гараараа зангаад, Дондог саашална (Ц.-Ж. Жимбиев); толгойгоороо зангаха тархяа хүдэлгэн, үргѳѳрѳѳ дохёо үгэхэ, харуулха (указывать головой): Тэрэ ябая гэжэ толгойгоороо зангаба (А. Жамбалдоржиев); 2) гараараа дохёо, тэмдэг үгэхэ (делать знак, жестикулировать): Харин нүхэрынь, Иван талань, гараараа зангажа байгаад, ород буряад үгэнүүдые холин худхан, гэрэй эзэнтэй хѳѳрэлдѳѳ (Б. Санжин, Б. Дандарон); ○ зааха гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.