ЗАЛГАМАЛ

тэмд. н. 1) үргэлжэлһэн, ниилүүлэгдэһэн, холбогдоһон (продолженный, соединённый): Залгамал ехэ гэр даа, оложо ядаха юумэ байхагүй (К. Цыденов); 2) нэмэжэ оёгдоһон, зүйгдэһэн (надставленный, пришивной): залгамал заха хубсаһанда оёгдоогүй шагтаар шагталагдаад ябадаг заха (пристежной воротничок); залгамал хамсы амяараа эсхэгдэһэн хамсы (надставной рукав): Буряад дэгэлэй хамсы залгамал бэшэ, харин үргэлжэ сэхээр эсхэгдэжэ оёгдоһон байдаг; 3) хэлэ шэнж. үндэһэндѳѳ элдэб суффикс болон залгалта һубарюулан холболдуулжа үгын бии болодог ба хубилдаг (агглютинативный): Манай буряад хэлэн залгамал хэлэнүүдэй нэгэн юм.