ЗАЛАН

1. тэмд. н. 1) сэхэ, үнэншэ (прямой, бесхитростный): – Би юун гэхэбиб даа. Yнэн сэхэ, залан эхэнэр байһан байна (А. Шадаев); залан сэхэ (гү, али шууд) сэхэрмэг, гэнэн, мэхэгүй (прямой, бесхитростный): Тэдэнэр хадаа залан сэхэ һанаатай, жэжэ һэбхи юумые тоодоггүй, … тиигээд хамтынгаа хүсые хамагай эрхим зэмсэг болгожо хүмүүжэһэн гайхалтай эмхитэй хүнүүд байха юм (Х. Намсараев); Теэд яахаб, кадрова ябуулгадаа залан шууд, заншаһан байха, еһо заншалдаа түшэглэхэ гэһэн баримта түрүү һуурида табигдаба гээшэ ааб даа (Ц. Цырендоржиев); 2) үсѳѳн гэнэн гэдхэн, дан сэхэ (наивный); ○ сэхэ гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.; 2. наречи сэхээр, мэхэ гохогүйгѳѳр (прямо, бесхитростно): залан хэлэхэ.