ЗАЙТАГАР

тэмд. н. 1) хоёр тээшээ болгоһон, арбайһан, алсайһан, һарайһан (расставленный, растопыренный – о ногах): зайтагар хүлтэй хүн; 2) шэлж. босхи, хүжүүн (неловкий).