ЗАЙДАН

тэмд. н. 1) эмээлгүй, эмээллүүлээгүй (без седла, неосёдланный): Тэрэ үдэр үүр хираанаар элшэнэй байшанда эмээл, хазааргүй гушан зайдан моридые туужа асараа һэн (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) үргэн, уудам, уужам, салуу (открытый, голый): Зунай һүүлэй бороотой бараан үдэшэ танигдаагүй тосхоной зайдан үйлсэдэ Намжал харгын машинаһаа бууба (К. Цыденов); зайдан тэргэ хаһаг тэргэ, нэгэ голтой, хоёр мѳѳртэй тэргэ (двуколка): Газаань нюсэгэн болотор ялтажархиһан нэгэ монсогор түлеэн, зайдан хүхэ шарга, баһа тэндэ буладаа хүрэтэр саһанда дарагдашаһан хаһаг зайдан тэргэ харагдана (Х. Намсараев); зайдан шарга ашаа шэрэдэг томо шарга (дровни, розвальни): Ородой зайдан шаргашье, монголой хаһаг тэргэшье, бултадаа намда һайшаагдадаг (Ч. Цыдендамбаев); ○ задагай, ханха гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.