ЗАДА II

шангадх. ү. үй бута, биса бала, хаха бута, айхабтараар, hайса, бүри (вдребезги, совершенно, изо всех сил): Нүхэдэйнгѳѳ һэшхэл тэбшэн, Айдай халуун шүлэ зада һороод, һѳѳргѳѳ хэбтэжэ, ядаралдан нюдѳѳ аниба (С. Доржиев); зада hамна (гү, али уда) хаха бута (совершенно, в пух и прах): Зүүн боорииемнай хахалхань багадаад, үхэһэдэй хуушаниие зада һамна хахалхань (М. Осодоев); – Тиимэ гү, эжы, – гэжэ байжа хүхеэд, гүйжэ ерэһээр, Санжидые зада уда таалашаба (Г. Дашабылов); зада сохихо ехээр, айхабтараар, хүхэ бала болотор сохихо (избивать): – Ерэл даа наашаа! – гэжэ һүхирбэ. – Хамар амыешни зада сохижорхихоб (А. Ангархаев); зада сэбэрлэхэ hайнаар, hайса сэбэрлэхэ (хорошенько почистить): Бусажа ерэтэрнь Айдай үсэгэлдэрэй зобооһон саһашынгаа оньһые зада сэбэрлээд байба (С. Доржиев); зада үндэхэ барг. олон удаа үндэхэ (расцеловать): Шулхагархан хасарыень зада үндэжэ хаяаб; ○ үй, үлти, hамна гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.