ЗАБААН

тэмд. н. 1) амтагүй, дабһагүй, масаг (безвкусный, пресный, постный): Ахамни больницын эдеэ забаан, намда бууза асарагтыл гэнэ; забаан шаанги а) дабһагүйгѳѳр зуураһан талхаар шараһан шаанги (пресная лепёшка); б) алайр, шэлж. яндуул, адхамар (негодник); забаан зэдэгэнэ набша намаагаа унадаг амтан жэмэстэй һѳѳг бургааһан ургамал, мүн тэрэнэй жэмэс (малина): Мүнѳѳ Сэлэнгэ аймаг энэ талаар яһала хүгжэжэ байнхай. Тэндэ үхэр нюдэ, забаан зэдэгэнэ, шасаргана ургуулна (Буряад Yнэнһѳѳ); 2) шэлж. хооһон, удхагүй – үгэнүүд тухай (пустой, бессмысленный – о словах); 3) шэлж. забхай, дорой, гутамшаг (пошлый, циничный); забаан юумэн гутамшаг үгэ (пошлость); 4) алайр ѳѳхэншье бэшэ, булшархайшье бэшэ (ни рыба ни мясо – о человеке); 5) барг. юушье бэшэ аад, бэеэ дээгүүр һанаһан, убайгүй, һэнгэргүй (имеющий повышенные запросы, наглый): Ши ямар заб забаамш! Хүнаан түрүүн ороод эндэ юу һуунаш?