ЗААРАХА

үйлэ ү. 1) нээгдэхэ, ангайха, тэниихэ – нюдарга, шүдэн, урал тухай (разжиматься – о кулаке, зубах, губах, замке): Бүхэ Ламын «түмэр» гар түс байса зааража, бухал томо бэень хэдэн алхамай газар хажуу тээшээ һүрэшэбэ (Д. Батожабай); Нюдэдынь анилдаад, уралнуудынь нэгэ жэмылдэжэ, нэгэ зааража байба (А. Жамбалдоржиев); Замаг заараба; 2) булгарха, таһа бууха (вывихнуться): Түрүүшээр тэрэ үргэнэйнгѳѳ заараха болотор эбһээлдэг болобо (С. Цырендоржиев); 3) таһарха (разрываться, расходиться): Зүүдхэлэй мүнгэн үлгүүрэй үе гагнадаһаараа заараа.