ЗААЛАХА
үйлэ ү. 1) хахалха, таһалха (разрывать); тармуурай эшэ заалаха эшэ болохоор бэлдэгдэһэн нарин ута монсогор модо узуур талаһаань ута руунь хорёод сантиметр тухай хахалжа, эбэрэй түхэлтэй болгохо (расщеплять черенок граблей); 2) тэниилгэхэ, ангайлгаха, нээхэ (раздвигать, отделять): Амыень халбагаар заалажа байжа эм хүсѳѳр уулгана (Б. Шойдоков); Буряадууд мал гаргахадаа, саашань болбосоруулхада бэлэн байхынь тулада үргынь халуун дээрэнь зааладаг юм; нюдаргаа заалаха зангидаһан табан хургаяа табиха (разжимать кулак).