ЗАҺАА

юум. н. хууханаг соохи үрэ гаргадаг эрэшүүлэй, эрэ амитадай булшархайнууд, тибһэн (мужские половые железы, яички): Үдын хойно һүүлшынгээ хүбжэгые эмнеэд, тэдэнэйнгээ заһаае шанаад лэ, нэгэ эрьеэр шарууһа хэһэн бэеэрээ, хоёр хайрсаг архяар сугларһан зоноо хүндэлѳѳ юм (Ц.-Ж. Жимбиев); заһаае абаха эмнихэ, шэмхэхэ (кастрировать): Эрэ малай жэл болоодүйдэ заһааень абахые буряад зон шэмхэхэ гү, али заһаха гэдэг; хурьган заһаа ург. лютиковые гэдэг бүлын шара-улаан сэсэгтэй үбһэлиг ургамал (жарки, мак альпийский).