ЗҮРХЭГҮЙ

юум. н. 1) аймхай, харюу, хитүү (робкий, нерешительный): Харин ноёд һайдта улаан голоо шобторуулжа, зүрхэгүй болоһон үбгэн … тамир янзыень мэдэхэеэ шэртэн хараа ха юм (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) хүсэл зориггүй, бэеэ шангаар барижа шададаггүй (безвольный): Тэрэниие Роза хараад хэлэнэ: – Ши энэ тамхияа хаял даа саашань… – Би туршаа хүнби. Яашье хаяжа ядаад байнаб… – Баһал зүрхэгүй хүн хаш даа, – гэжэ басаган шоо үзэнэ (Ц.-Ж. Жимбиев); б) баруун бур. залхуу, хашан (ленивый): зүрхэгүй һамгатай хүн.