ЗҮЙ

юум. н. 1) ёһо гурим, хүндын ёһон, ая (пристойность, приличие); зүй бусаар аашалха аягүй ааша гаргаха (вести себя неприлично): Олондо уурладаг, / Орой дээгүүр залардаг, / Зүблэлдэ зүршэдэг, / Зүй бусаар аашалдаг (Х. Намсараев); 2) юумэнэй шанар, гол удха (сущность, суть чего-л.): юумэнэй удха зүйень ойлгохо.