ЗҮДЭР

1.тэмд. н. муухай, үзэмжэ муутай, тулюур (некрасивый, невзрачный): Гэрэлдэ ошожо, эһэ шоройдо зуураһан нюураа харан, сошожо: – Татай! Яаһан зүдэр юм гээшэб! (Ц. Шагжин); Зүдэр лэ аляаһан болоод байнал. Үдэр бүри аланаб, аланаб. Шортоо (В. Гармаев); 2) зүдэг, гутамшаг, эшхэбтэр (позорный, постыдный): – Бурхан hандайлжа hуугаад, үшѳѳ тэрээндэ тамхинайнгаа гааhа сэбэрлэжэ, тоншоржо байха, ямар зүдэр хүмши! (Д.-Н. Цырендашиев); 2. наречи һѳѳл, угаа, жэгтэй, маша, эрхим (чрезвычайно, весьма, отлично): Тиихэдэнь Санжид дороо бүтүүхэн иигэжэ һанана: «Энэ хүбүүнтэй басаганайм танилсаа һаа, зүдэр һайн юм һэн» (Г. Дашабылов).