ЗҮДЭГ

1.тэмд. н. бузар, зутар, гутамшаг, эшхэбтэр (позорный, постыдный): Хаанаһаа, ямар ушарһаа иимэ зүдэг, нюрга руу хүйтэ даама, эльгэеэ тэбэреэд, газар үмхэмэ бодолой шэнгэрһэн сайбар үһэтэй мантан томо толгойень үдэр һүнигүй эзэмдэдэг болошоһониинь оройдошье ухамайлан таахын аргагүйл даа (С. Цырендоржиев); зүдэг зутар бузар, гутамшаг (позорный): Бэеэ дэмы зобоогоод лэ, һѳѳргѳѳ талииха болобол, зүдэг зутар хэрэг (С. Цырендоржиев); 2. юум. н. эшхэбтэр юумэн (срам); 3. наречи тон, бүрин, огто (совсем, вовсе, совершенно): Үйлсын гэрэлэй һаруулда Тамарын үнжэгэн зѳѳлэхэн нюур бүри илдамханаар харагдаба, үлэ мэдэг шэрдэһэн ута һорьмоһониинь сээл хүхэ нюдыень зүдэг гоёхоноор хүбѳѳтүүлнэ (С. Цырендоржиев); Нохоймнай хэдэн үдэр соо үгы байгаад зүдэг зүдэршѳѳд ерээ.