ЗҮҺЭТЭЙ

1.тэмд. н. ямар нэгэн үнгэтэй (имеющий какой-л. цвет или масть): Богонихон сэмгэтэй үхэр буунуудта хара зүһэтэй морид оруулаатай байба (Ж. Тумунов); нэгэ зүhэтэй адли, нэгэ үнгэтэй (одинаковый): Юундэб гэхэдэ эдэ гурбанай зобоһон зоболон, ябаһан ябадал, газаада дүрсѳѳрѳѳшье, зосоодо удхаараашье нэгэ зүһэтэй, нэгэ харгытай байгаа бшуу (Х. Намсараев); 2) ямар нэгэн гадаада түхэлтэй (имеющий какой—л. внешний вид): Нюдэндѳѳ шэлтэй, шэрүүн зүһэтэй хүнэй яаралгүй бодожо, нэгэ натагар зузаан хэрэг дэлгээжэ байхада, досоогоо һэжэгтэйгээр гэтэн хаража, дуугай хүлеэжэ һуугаа һэн (Ц. Дон); хүнэй зүhэтэй болгохо хүн шэнги болгохо (приводить в божеский вид): – Энээхэн хүбүүе угаажа, хубсалуулжа хүнэй зүһэтэй болгогты, – гэжэ тэрэ хэлээд, түргэн гэртэ оробо (Ц. Шагжин); 2. наречи, нют. мэтэ, шэнги, хэбэртэй (похоже, вроде, будто): Ахаймнай удаан болонгүй бусахаар зүһэтэй.