ЁРОГОРХОН

тэмд. н. 1) ута аад, хурса, ѳѳдѳѳ ёдойһон, ёдогорхон (длинный и острый, торчащий): Цэбүүдэй нюураа хѳѳдэжэ, толгой дээрээ ёрогорхон хоёр гэшүүһэ эбэр шэнгеэр баряад, Цэрэнэй хажууда тон һэмээхэнээр ерэжэ, нэгэ набтархан тэрэнгиин саанаһаа нюураа бултайлгаад, мэдүүлэнгүй һуушана ха (Х. Намсараев).