ЁРД

: ёрд гэхэ үйлэ ү. бадашаха, сад-няд гэхэ, үһэрин, эсэргүүсэн дуугарха (рявкнуть, брякнуть, огрызаться): – Иигэжэ аашалбалтнай таниие тушаалсажа болохобди, – гэжэ мүнѳѳхи үндэр залуу хүн ёрд гэбэ (Б. Шойдоков); ёрд-хорд гэлдэхэ дураа гутаһан хэбэр үзүүлжэ, богонёор аад, шангаар абяа гараха – хүн гү, али амитан тухай (издавать резкие и отрывистые звуки – о человеке или животном): Эндэ тэндэһээнь ёрд-хорд гэлдэнэ (Х. Намсараев); ёрд гэтэр (гү, али байса) а) хоротойгоор, хадхан (остро, резко): – Зай, бушуу арил! – гээд, һүүлэйнгээ үгэ ёрд байса бүдүүн эрэ хоолойгоор захиран хэлэбэ (Д. Батожабай); б) шууяатайгаар хүдэлгэн, хорд байса (громко, внезапно): Нюдѳѳ анин, нюураа уршылгажа, шоогоо ёрд байса хэдэн удаа хаяна (Х. Намсараев); ёрд гэтэр ёборхо үзүүртэй юумээр дайраха, шударха (задеть чем-л. острым, выдающимся).