ЁРБОЙЛДОХО

үйлэ ү., угталд. залог 1) олоороо шобхойхо, гозойхо, ёройлдохо (торчать, выситься): Үшѳѳ хэды модо саашаа ябахадань, ой модон үгы боложо, хоёр тээһээнь үндэр ехэ хабсагайнууд ёрбойлдон ерэбэ (Б. Мунгонов); Таряалангай дунда хэдэн уляаһад ёрбойлдожо харагдана; 2) олон хүнэй дурагүйлхэнгеэр, нюдѳѳ үзүүрлэн, хёлойн хараха (смотреть колючим взглядом): Саһа шуурган соогуур ажалаа хэхэеэ дураа гуташоод байһан барилгашад бригадирайнгаа урдаһаа ёрбойлдошоод һууна.