ЁО

, ёо-ёо 1. аянг. ү. 1) гайхал харуулһан удхатай (межд. для выражения удивления): Ёо! Гайха тагна! Юрэдѳѳ, иимэ һайхан эрдэни үнэгэ үзѳѳ хараагүйб! (Г. Цыдынжапов); 2) айһан мэгдэһэниие харуулһан удхатай (межд. для выражения испуга): …сохижорхин гэхэдэнь, нэгэ юумэ шалд гэшоод: – Ай, ёо-ёо-ёо, абытээ! (Х. Намсараев); 3) хайрлаһан, шаналһан байдал харуулһан удхатай (межд. для выражения жалости, сожаления): Хорёогой харуулшан нохойдо хоолойгоо шэшэрүүлэн хоршогонобо: – Ёо, ёо, ёо даа, ёротой үбшэн тохёолдоо даа (С. Норжимаев); 4) ядаржа ябаһые, үбдэһэниие харуулһан удхатай (межд. для выражения усталости, боли): …гунан үхэрэй арһанай нюрган тээһээ жүһэжэ хэһэн жолоо Майдарай нимгэн самса дээрэ, нюрга руунь буухадаа тэсэшэгүйгѳѳр үбдэхѳѳжэ: – Ёо ё-ыт! – гэжэ һүхирүүлбэ (Д. Эрдынеев); ёо гэхэ ёолохо, гэншэхэ (стонать): Наһаараа хониндо ябаһан, ажалһаа тунхарихые мэдэдэггүй, ёо гэхэ үбшэнгүй, мэхэ гохын һүүдэр бэедээ халдахаадаггүй – иимэл һэн Дулгуудай (Ц.-Д. Хамаев); Ёо гэхэ үбшэнгүй, ёххо гэхэ зоболонгүй; ёо гэжэ а) ёоложо, ёншожо байжа (ойкая, с звуком ой!); б) һүүлшынгээ арга шадал зангида, арай гэжэ (из последних сил, с трудом): Ёо гэжэ Попов бидэ хоёр шамайгаа ажалда оруулба гээшэбди (Д. Батожабай); ёошье гэнгүй һэншье гэнгүй, нэгэшье һаад һаалтагүйгѳѳр (≈ без сучка, без задоринки); ёо-ёгхо, ёо-ёххо аянг. ү., абиртаһан, ядарһан мэдэрэл дамжуулһан удхатай (межд. для выражения усталости): Ёо-ёххо, Ёнхойн буха! Хоёр хүлни таһархаа байна; 2. юум. н., хүүг. шулгархай, шарха, садьха, үбшэнтэй газар (царапина, болячка, больное место): Багашуул эндээ тэндээ шулгараһанаа «ёо-ёо» гэдэг; ёо-ёо болохо шулгарха, үбшэнтэй болохо (пораниться): Yбдэгни ёо-ёо болоо.