ЁМБОГОР

тэмд. н. 1) бүлхыжэ, хүлхыжэ обойһон, наашаа гү, али шобойжо гараһан (выпуклый, выдающийся вперёд): …үнгэрһэн бусад ябадалнуудаа толгой соогоо бордоһо һалхин мэтээр хуймуулжа үзэхэдэнь, үрѳѳһэн нидхэгүй, ёмбогор томо шанаатай Аламжын нюур урдань харагдахадл гэбэ (Д. Батожабай); 2) тэсхэгэр (пузатый): Ёмбогор ноён урдуураа байһан хүнүүдые гэдэһээрээ этэржэ ябаһан мэтэ жүдхэнэ; 3) шодойһон, гэдыһэн – дээгүүр һанаатай хүн тухай (≈ весь из себя): Абдар алта олоһон мэтэ Дамба мэндэеэ хэлэхэеэшье болишоод, ёмбогор болошонхой гэлсэнэ.