ЁДОР

дор 1. юум. н. хүүр оршуулһан газарта хадхагдадаг маанитай бүд, дарсаг үлгэһэн модон (шест, втыкаемый на могиле); 2. тэмд. н. ори ганса, нэгэ (одинокий); ёдор толгой наһанай нүхэршье, үри хүүгэдшьегүй хүн (одинокий, бобыль); 3. ёдор-ёдор гэхэ үйлэ ү. үзүүртэй юумэнэй түр зуура харагдаха, бултаганаха, үзэгдѳѳд хараанһаа үгы болохо (то показываться, то скрываться).