ЁДОЙЛГОХО

үйлэ ү., идх. залог али нэгэн юумэ дээшэнь ёройлгожо, үзүүрээрнь ѳѳдэнь шэглүүлжэ үргэхэ, табиха, бэхилхэ (ставить торчком, поднимать вверх): Бүхы тээшэнь хадхуурнуудаа ёдойлгон монсогойршоһон заряа шэнги, алиш тээһээнь дүтэлхэ аргагүйгѳѳр Альбина ямар нэгэн юумэ шэмхэлэн абяагүй һуужал һууба (К. Цыденов); хургаа ёдойлгохо ганса нэгэ хургаяа дээшэ үргэхэ (поднимать палец вверх): – Дуулана гүш? – Филимонов долёобор хургаяа ёдойлгоод, сэдьхэлээ ханангяар haмгaн тээшээ эрьебэ (Б. Мунгонов).