ЁДОГОР

тэмд. н. 1) үзүүртэй нарин, ёрхогор, дээшээ дүүлиһэн үзүүртэй, дээшэнь зааһан, залаһан (остроконечный, торчащий): Энэ үедэ Мария хүгшэн гүйжэ ошоод, хасууриин шэлбэһээр шэмэглэһэн бурханайнгаа урдахи гурбан ёдогор шаранууд зулыень бадараана (Х. Намсараев); 2) шэлж. ехэрхүү, дээрэлхэнги, ёһорхуу (высокомерный, надменный): …Базар һайхасаан … мүнѳѳхил ёһорхуу ёдогор хэбээрээ ёозогошожо ябана… (Х. Намсараев).