ЁҺОТО

1. тэмд. н. 1) үнэхѳѳр, үнэнтэ, үнэн, бодото (настоящий, истинный, подлинный): Хамагые тэсэжэ һураһан хүнэй маяг бэшэ, ёһото тэсэбэри, сэдьхэлэй нам даруу зан Дулгуудайда бии (Ц.-Д. Хамаев); ёһото нүхэр анда нүхэр, үнэн нүхэр, үнэн этигэлтэй нүхэр (настоящий друг): Тэрэ «старик» гэдэг нюуса нэрэтэй хүнѳѳ хүдэлмэришэдэй ёһото нүхэр гэжэ һанана гүт? (Д. Батожабай); ёһото эрэ хүн эрхим эрэ (настоящий мужчина): Ёһото эрэ хүнэй хүсэн тэрэнэй хүдэлсэ бүхэндэ мэдэрэгдэнэ (С. Цырендоржиев); ёһото аза жаргал үнэн аза жаргал (истинное счастье): Таня хүнэй ёһото зол жаргал тухай бодожо үзэдэг, арад бүхэнэй тэгшэ бэшэ байдалые мэдэрдэг болоо (Ч. Цыдендамбаев); ёһото юумэн үнэнтэ юумэн, бодото юумэн (должное, истинное): Дээдын зургаануудта хандажа, ёһото юумэеэ абахаараал абаха хэрэгтэй бшуу; 2) уялгата, заатагүй, тогтоогдоһон, олгогдоһон (обязательный, положенный): – Ѳѳрынгѳѳ ёһото хубиин түлѳѳ тэмсэхэдэ ямаршье буруу ябадал бэшэл! (А. Ангархаев); ёһото албан сэрэгэй болзорто албан, уялгата албан (обязательная, срочная служба): Ёһото албаа дүүргэжэ ерээд, клубта хүдэлхэеэ ерэһэн Хандатай танилсажа, үнишье болонгүй айлайхи болоо һэмди (Г. Дагбаев); 3) хууш. монг. һургаалай, ухаан сэдьхэлэй, номун (нравственный); ёһото сааза ухаан сэдьхэлэй, һургаалай уялга, хуули журам (нравственные обязанности, нравственный закон); 2. наречи зүб, үнэхѳѳрѳѳ, бодотоороо (истинно, поистине).