ЁҺОЛОЛ
юум. н. 1) ямар нэгэн тусхай гурим дүрим баримталалга, дүүргэлгэ, гүйсэдхэлгэ (церемония): Һургуулиин эхилэлгэдэ зорюулагдаһан ёһолол дүүрэжэ, үхибүүд үрхирэлдэн, класс классуудаараа тарабад (К. Цыденов); Хахасалгын ёһололой дүүрэһэнэй һүүлдэ, Доржо оёоргүй гүнзэгы шэнгеэр харагдаһан нүхэн худар нютагайнгаа шорой хаяба (Ч. Цыдендамбаев); 2) ёһон, заншал, зан (обычай): Энэ хадаа айлшадые духаряагаар золгожо уулзаха монгол ёһолол юм байгаа (Х. Намсараев); 3) ямар нэгэн һайндэртэ, тэмдэгтэ үдэртэ зорюулагдаһан хэмжээ ябуулга (торжество): Энэ үдэр эндэ СССР Монгол хоёрой хани харилсаанай һарын шэнжэлхэ ухаанай ба техникын ажал тухай долоон хоногой ёһололые нээхэ бэлэдхэлэй хурал эхилхэ гэһэн байгаа (Х. Намсараев); 4) гараа үргэн толгойдоо дүтэлүүлэн үзүүлһэн мэндын тэмдэг (честь, отдавание чести): Сошордоһон солдат нюргаяа тэниилгэн, эрэ тахяадал согсолзосо алхалаад, офицерэй урда ошожо, сэрэгэй ёһолол үгэбэ (Д. Батожабай); ○ баяр, заншал гэжэ үгэнүүдтэй парн. хэрэгл.