Пометы и сокращения
абяа дуур. – абяа дууряаһан – звукоподражательный
ага – агын нютагай аялга – агинский говор
агаар. – агаараар ниидэлгэ – авиация
агрон. – агрономи – агрономия
алайр – алайрай нютагай аялга – аларский говор
албан – албанай хэрэгэй найруулга – официальный стиль
аман зох. – арадай аман зохёол – фольклор
амит. – амитан аймаг, зоологи – зоология
анг. – ангуушадай хэлэнэй үгэ, хэлэлгэ – охотничий термин
археол. – археологи – археология
астр. – астрономи – астрономия
аха – ахын нютагай аялга – агинский говор
аянг. ү. – аянгалһан үгэ – междометие
байг.-худ. – байгал-хударын нютагай аялга – байкало-кударинский говор
багл. – баглуулһан – приблизительный
багадх. – багадхаһан – уменьшительный
барг. – баргажанай нютагай аялга – баргузинский говор
баруун бур. – баруун буряадуудай нютагай аялганууд – западно-бурятские говоры
батал. – баталһан – утвердительный
баунт. – баунтын нютагай аялга – баунтовский говор
баһамж. – баһамжалһан – презрительный
болз. деепр. – болзоогой деепричасти – условное деепричастие
боох. – боохон нютагай аялга – боханский говор
бѳѳ – бѳѳ шажан – шаманизм
будд. – буддын шажан – буддизм
булг. – булгадай нютагай аялга – булагатский говор
бухг. – бухгалтери – бухгалтерия
бүд. – бүдүүлиг – просторечный
бүрид. – бүридэмэл – составной
бэе суд. – бэе судлал – анатомия
бэшүүр – бэшүүрэй нютагай аялга – бичурский говор
г.м. – гэхэ мэтэ – и так далее, и тому подобное
г. п. – гаралай падеж – исходный падеж
геогр. – географи – география
геол. – геологи – геология
грам. – грамматика – грамматика
гүн ух. – гүн ухаан – философия
далд. – далдалан нэрлэһэн үгэ – эвфемизм
дах. ү. – дахуул үгэ – послелог
деепр. – деепричасти – деепричастие
дип. – дипломати – дипломатия
домог – домог, үльгэр – мифология
доогуур – доогуур найруулга – низкий стиль
доодо үд. – доодо үдын нютагай аялга – нижнеудинский говор
доромж. – доромжолһон – уничижительный
дугаар. – дугаарлаһан – порядковый
дуур. – дууряаһан – подражательный
дээдэ – дээдэ найруулга – высокий стиль
ж. – жэл – год
з.ж. – зуун жэл – век
зайн – зайн гал, элшэ – электричество
замб. – замбуулин судлал, астрономи – астрономия
захаам. – захааминай нютагай аялга – закаменский говор
зэб. п. – зэбсэгэй падеж – орудный падеж
зурагл. – зураглаһан – изобразительный
зүг. п. – зүгэй падеж – дательно-местный падеж
зүүн бур. – зүүн буряадуудай нютагай аялганууд – восточно-бурятские говоры
зэдэ – зэдын нютагай аялга – джидинский говор
зэргэс. – зэргэсүүлһэн – сравнительный
ивалга – ивалгын нютагай аялга – иволгинский говор
идх. залог – идхаһан залог – побудительный залог
лит. – литературна хэлэн – литературный язык
мал эмнэл. – мал эмнэлгэ – ветеринария
манж. – манжуур хэлэнһээ абтаһан үгэ – маньчжуризм
мин. – минералоги – минералогия
мод. – модальна – модальный
монг. – монгол хэлэн, монгол хэлэнһээ абтаһан үгэ – монголизм
мухар-шэб. – мухар-шэбэрэй нютагай аялга – мухоршибирский говор
н. п. – нэрын падеж – именительный падеж
н. – нюур (1-дэхи нюур г.м.) – лицо
ниил. – ниилэһэн, ниилэлдүүлһэн – сочинительный
ном. – номой – книжный
нүхэд – нүхэдэй нютагай аялга – нукутский говор
нэг. тоо – нэгэнэй тоо – единственное число
нэм. – нэмэлтэ – дополнение
нют. – нютагай аялгын үгэ – диалектизм
ойх. – ойхоной нютагай аялга – ольхонский говор
ол. тоо – олоной тоо – множественное число
оньһ. ү. – оньһон үгэ – пословица, поговорка
ород – ород хэлэнһээ абтаһан үгэ – русизм
оролто ү. – оролто үгэ – вводное слово
оһо – оһын нютагай аялга – осинский говор
ѳѳр. – ѳѳртэ хамаадал – безличное притяжание
п. – падеж – падеж
парн. – парна – парный
прич. – причасти – причастие
самг. – самгарди хэлэнһээ абтаһан үгэ – санскритизм
сарт. – сартуул нютагай аялга – сартульский говор
сонг. – сонгоол нютагай аялга – цонгольский говор
сугл. – суглуулһан (юумэнэй, тоогой нэрэ) – собирательный
сэл. – сэлэнгэ нютагай аялга – селенгинский говор
сэрэг. – сэрэгэй нэрэ томьёо, үгэ – военный термин
сээр. – сээрлэһэн – табу
т.з. – түмэр замай үйлэдбэри – железнодорожное дело
тамир. – бэеын тамир – спорт
тамш. – тамшын нютагай аялга – тамчинский говор
тех. – техникэ – техника
тодо б. – тодо бэшэ – неопределённый
тоо б. – тоо бодолго – математика
тоог. н. – тоогой нэрэ – числительное
тоол. – тоолоһон – количественный
тооро – тоорын нютагай аялга – торейский говор
туһ. – туһалагша – вспомогательный
тусх. – тусхай нэрэ томьёо – специальный термин
түб. – түбэд хэлэнһээ абтаһан үгэ – тибетизм
түл. ү. – түлѳѳнэй үгэ – местоимение
түнх. – түнхэнэй нютагай аялга – тункинский говор
түргэдх. – түргэдхэһэн түхэл – интенсивный вид
түрүү ү. – түрүү үгэ – префиксоид
түрын бод. – түрын бодолго – политика
түүх. – түүхэ, түүхэтэ – история, исторический
тэмд. н. –тэмдэгэй нэрэ – имя прилагательное
уларил – уларил шэнжэлэлгэ – метеорология
угс. – угсаатанай судлал – этнография
угталд. залог – угталдуулһан залог – взаимный залог
уран бар. – уран барилга – архитектура
уран зох. – уран зохёол – литература
уран зур. – уран зураг – живопись
ург. – ургамал судлал – ботаника
урда бур. – урда буряадуудай нютагай аялганууд – южно-бурятские говоры
уула – уула уурхайн үйлэдбэри – горное дело
ү. – үгэ – слово
ү. п. – үйлын падеж – винительный падеж
үйлэ ү. – үйлэ үгэ – глагол
үнг. саг – үнгэрһэн саг – прошедшее время
үнгэ – үнгын нютагай аялга – унгинский говор
үрг. деепр. – үргэлжэлһэн деепричасти – продолжительное деепричастие
үсѳѳн – үсѳѳн – редко
физ. – физикэ – физика
х. п. – хамаанай падеж – родительный падеж
хаарт. – хаартын – карточный (термин)
хайх. – хайхарамжагүй – пренебрежительный
хамт. п. – хамтын падеж – совместный падеж
хамтадх. залог – хамтадхаһан залог – совместный залог
ханд. – хандалга – обращение
хара х. – хара хэлэнэй үгэ – вульгаризм
хараал. – хараалай үгэ – бранное слово, выражение
хаш. – хашад нютагай аялга – качугский говор
хёлго – хёлго нютагай аялга – хилокский говор
хизаарл. – хизаарлаһан деепричастие – предельное деепричастие
хим. – хими – химия
хит. – хитад хэлэнһээ абтаһан үгэ – китаизм
холб. – холбоһон – соединительный
холб. ү. – холбоо үгэ – союз
хори – хориин нютагай аялга – хоринский говор
хѳѳрш. – хѳѳршѳѳһэн – ласкательный
хубаар. – хубаарилһан – разделительный
хур. – (үгэ) хуряалга, хуряангы – сокращение, сокращенно
хуули – хуули эрхэ – юриспруденция
хууш. – хуушарһан үгэ – архаизм, историзм
хууш. монг. – хуушан монгол хэлэн – старописьменный монгольский язык
хүгж. – хүгжэм – музыка
хүдѳѳ аж. – хүдѳѳ ажахы – сельское хозяйство
хүлеэгд. залог – хүлеэгдэһэн залог – страдательный залог
хүндэдх. – хүндэдхэһэн – почтительный
хүүг. – хүүгэдэй хэлэнэй үгэ – детское выражение
хэбл. – хэблэлэй үйлэдбэри – полиграфия
хэж. – хэжэнгын нютагай аялга – кижингинский говор
хэл. – хэлэн – язык
хэлэ шэнж. – хэлэ шэнжэлэл – языкознание
хэрэгл. – хэрэглэгдэдэг – используется
хяагт. – хяагтын нютагай аялга – кяхтинский говор
һанг. – мүнгэн һангай – финансовый
част. – частица – частица
шаж. – шажан – религия
шалтаг. – шалтагаалhан – причинный
шангадх. – шангадхаһан – усилительный
шатар – шатар наадан – шахматый
шог. – шоглоһон удхатай – шутливый
шоодб. – шоодборилһон удхатай – ироничный
шүл. – шүлэгэй найруулга – поэтический стиль
шэлж. – шэлжэһэн удха – переносное значение
шэнэх. – шэнэхээнэй нютагай аялга – шэнэхэнский говор
экон. – экономико – экономика
элирх. – элирхэйлэгшэ – определение
эмн. – (хүниие) эмнэлгэ – медицина
эрш. – глаголой эршэмтэй түхэл
эхир. – эхирэд нютагай аялга – эхиритский говор
юум. н. – юумэнэй нэрэ – имя существительное
ярууна – яруунын нютагай аялга – еравнинский говор
яряан. – яряанай үгэ, хэлэлгэ – разговорное слово, выражение
анат. – анатомический
бран. – бранный
буд. вр. – будущеевремя
вводн. сл. – вводное слово
в т.ч. – в том числе
вин. п. – винительный падеж
вопр. – вопросительный
вспом. – вспомогательный
гл. – глагол
дат. п. – дательный падеж
зват. – звательный
звукоподр. – звукоподражательный
знач. – значение
исх. п. – исходный падеж
ласк. – ласкательный
мод. – модальный
мед. – медицинский
мест. – местоимение
напр. – например
неопр. – неопределенный
обр. – образный
перен. – переносное значение
подчинит. – подчинительный
почтит. – почтительный
прил. – прилагательное
противит. – противительный
прош. вр. – прошедшее время
разг. – разговорный
сложноподч. – сложноподчинённый
соед. – соединительный
уважит. – уважительный
употр. – употребляется
усил. – усилительный
утверд. – утвердительный
ф. – форма
част. – частица