ПЭТЭН

, питан шангадх. част. пад, лад, хаб (совершенно): Холоһоо эндэ тэндэ үлэ мэдэг сайжа харагдадаг аад, ойро ерэхэдэ пэтэн харлажа, гэнтэ газарай хүрьһэнэй уһан боложо шэнгэрээд, Санжые хорон хүсэлтэйгѳѳр хүлеэжэ байһандал һанагдаба (А. Ангархаев); пэтэн хара хаб хара, уйгаргүй хара, булгайр хара (чёрный-пречёрный): Мүнѳѳ хадаар морёор шогшожо ябаһан Баяндай Табхаровһаа пэтэн хара турлаагууд үргэжэ, шаг шууяа табилдан ниидэшэнэ (Ж. Балданжабон); пэтэн харанхы нюдэ хадхама балай, анима харанхы (кромешная тьма): Эндэһээ адагынь гурбан модо болохо хэбэртэй зайда, нугын саада захын ойн хоншоорто түүдэбшын улаахан гал һүниин пэтэн харанхые соолон, нохойн хэлэндли долёоно (С. Цырендоржиев).