ПАС

: пас гэхэ үйлэ ү. бамбагар гү, али зѳѳлэн юумэнэй унахада бүдэхи абяанай гараха (издавать глухой звук при падении нежёсткого предмета, шлёпнуться): Үнеэниинь зорёолһон юумэдэл, һэл-һэл хатаран ябахадаа, һүүлээ дээрэ үргэжэ, таабарида хэлсэдэг ёһоор, эндэшье пас, тэндэшье пас, умарин пас гэһэндэл, шабааһа унагаан саашалба (Ц.-Ж. Жимбиев); пас гэтэр альгадаха альгаа ташаад абаха (шлёпнуть ладонью): Булад тракторые тойрон, энэ тэрэ механизмыень харан ябахадаа пас гэтэр баагыень альгадана ((Ц.-Ж. Жимбиев); пас-пас(хан) а) түс-түс, тас-тас (шлёп-шлёп): Нээрээшье, тэрэ, дүрѳѳбшынгѳѳ пас-пас гэтэр морёо нэшэһээр, сэхэ хүрэжэ ерэнэ (Ж. Балданжабон); …балхалзан байгаа дэлэнгыень пас-пасхан альгадан нидхэрнэ (А. Шадаев); б) тас-тас, шангаар, хонгёогоор (громко, звонко): Тиигээд гэнтэ тон һанаа амараар пас-пас энеэбэ: – Аа, ойлгооб, ойлгооб! (Б. Мунгонов); в) бүр-бүр, баглайсар, бѳѳгнэрэн, бадхан (клубами): Хурдан мѳѳртэй «Беларусьнууд» нариихан шорогор хоолойгоороо баглагар түхэреэн утаа пас-пас хаялан, тармуурнуудаа шагтагалжа, багажа зэбсэгүүдээр хуягжажа эхилнэ (Ц.-Д. Хамаев); пас-тас сохихо шангаар, абяатайгаар сохихо, наншаха (бить с шумом, издавать громкий звук): …тэрээнтэй зэргэлэн һууһан няасагар хамартай монгол баһал пас-тас сохижо, Дамбын урда гараа һарбагад гүүлэнэ (Ж. Балданжабон).