ПАЛШАГАНАХА

лшаганаха үйлэ ү. 1) шабар, уһан соогуур шалшагануулан ябаха (хлюпать, шлёпать по грязи, по воде): Хэншьеб гүйн шахуу, палшаганаһаар Санжа тээшэ ерэбэ (А. Ангархаев); 2) уһа оймохо, худхаха (плескаться, полоскаться): Гансал уһанай палшаганаха абяан улам түргэдэжэ, худаг соо хоёр үхэр мүргэлдэжэ байна гээшэ гү гэжэ хүнэй һанахаар байгаа бэлэй (Д. Батожабай); 3) шэлж. нэрэ һурагүй дуугарха, тогтон торонгүй абяа гараха (болтать, трещать, тараторить): Тэрэ һахюул солдат … «Монгол, бурят» гэжэ байжа палшаганаба (Ж. Тумунов).