ПАЛААХА

, плаха юум. н., ород 1) утаашань шуулажа, хюрѳѳдэжэ гаргаһан хабтагай, хахад бүримнѳѳ (плаха): Зурагар ута палааха, хёосо шэрэһэн шаргатай морид хойно хойноһоо һубарилдаһаар ороно (М. Осодоев); 2) поол, шала, гэрэй модон оёор (пол, деревянный настил, сделанный из плах, т.е. расколотых пополам и обтёсанных брёвен): Эндэ ялагар шара шэрэтэй палааха дээрэ дэбдигдэһэн сэнхир хүхэ үнгэтэй үргэн зузаан палас дээрэ хоёр-гурбан үхибүүд элдэб үнгын нааданхайнуудаар наадажа һуубад (Б. Мунгонов); палааха угааха оёор угааха (мыть пол): Мэдэгмаа үсэгэлдэр палаахаяа угааһан байгаа алтай, сэбэрхэн (Г. Цэбээнэй).