ПАЙТАГАР

1. тэмд. н. паахагар, паатагар, газарлиг (приземистый, коренастый, широкий – о телосложении): пайтагар бүдүүн үбгэн; 2. юум. н., сээр. баабгай, хара гүрѳѳһэн (медведь, хозяин тайга): – Бидэ хоёрто тэрэ пайтагарhаашье бэшэн дайралдаа хадаа хүрѳѳ бэшэ юм гү даа, – гэжэ Даша нүхэрѳѳ наада барихаар һэдэнэ (А. Шадаев).