ПАДХАГАР

тэмд. н. 1) үдхэн пасхагар, унжалдаһан (вязкий, густой): Поршоонхо хайрлаад, хүбүүхэн / Падхагар шүлэ лабшаатай / Пүмпэгэр поршоонходо табинхай, / Палхайжа эдеэлхэдэнь уяраад, / Поршоонхо тэбэреэд уйлаба (О. Доржиева); 2) пэдьхэгэр, маряатай (коренастый, толстый): Ехэрхүү баярхуу тэрэ басаган баруун зүүн хаанай баатар хүбүүдые голожо байһаар папагархан тугал малгайтай, падхагар жаахан бэетэй тугалшан хүбүүнэй һамган болошоһон байгаа (Ч. Цыдендамбаев).