ПҮДХЭГЭР

ГЭр тэмд. н. 1) пүсхэгэр, зузаан (пухлый, набитый): Лукич нариншаг модо унагаажа, хүшүүргэ хэжэ үргэлѳѳд, Борогшоной ганзагаһаа ангай арһатай пүдхэгэр мэшээгээ абажа, ѳѳрынхиһѳѳн гадна Атешкын берданкые абалсаад, Чэмэдые дахуулан, нүгѳѳдынгѳѳ хойноһоо дохолһоор ошобо (Д.-Д. Дугаров); 2) тарган аад, набтар, тарзагар (низкий, с животиком).