ОТОЛХО

үйлэ ү. эритээр таһалха, хүндэлэн сабшаха, хэршэхэ, зүһэхэ (рубить поперёк, отрезать, перерезать): Тѳѳлэй табюулһан үбгэд болон дарганар тѳѳлэйнгѳѳ хэдэн тээһээ отолжо, ама хүрѳѳд, гэдэргэнь эрьюулжэ, табагтайнь һѳѳргэнь залаба (Б. Мунгонов); модо отолхо модо сабшаха, бэлдэхэ (рубить лес): Баян Намдагай адуушан ябаһанаа, гэргүй зобоһоноо, ой соо модо отолдог байһанаа һанаадхиба (Д. Батожабай); отолхогүй модо отолхо шаж. ѳѳртѳѳ тодхор татажа хорюултай модо сабшаха (срубить дерево, которое нельзя было рубить, тем самым навлечь на себя беду): Тэндэ отолхогүй модо отолһон, малтахагүй газар малтаһан байгаа гээшэ гүт? (Х. Намсараев); таһа отолхо эритээр хоёр гү, али олон хуби болгохо, таһалха (перерезать): Би шала дээгүүр һолжоржо, тэндэ хэбтэһэн хутага арадаа хүлигэтэй гараараа абаад, аргамжаяа арай шамай таһа отолжо шадаһан юмби (Б. Санжин, Б. Дандарон); хилээмэ отолхо хилээмэ зүһэхэ, хэршэхэ (нарезать хлеб): Хилээмэеэ отолхо хутага байхагүй (Ч. Цыдендамбаев); хабдар отолхо операци хэжэ хирургын хутагаар хабдарые гаргажа хаяха (вырезать опухоль): Тэрэ муухай хабдарыень отолжо хаяхын аргагүй, һүжэршэнхэй (С. Цырендоржиев); ами голыень отолхо алаха, хороохо, ами таһалха (лишать жизни, убивать): Харин тэрэ танай хэлэдэг хаан, бурхан гээшэтнай миниишье, хүнэйшье хүбүүдэй ами голыень отолжо, улаан шуһыень уужа байна бэшэ аал? (Х. Намсараев); ◊ һойрой һүүлээр модо отолхо дэмы, хэрэггүй ажал хэхэ (≈ носить воду решетом).