ОРЁОЛДУУЛХА

үйлэ ү., идх. залог 1) бусайдахые баадхаха (заставить запутываться); 2) тойруулан боогдохо, уягдаха (быть завёрнутым, обёрнутым): Бамбагар ута һахалтай, сагаан торгон дэгэлтэй, улаан утаһан бүһэтэй, орёолдуулжа мушхаһан улаан таягтай Сагаан Үбгэн хүнгэн солбоноор сагаан майхан тойрожо самнаад, шог наада гаргажа, тад гэдэргээ унажа тарайшана (С. Ринчинов); 3) шэлж. тойруулха, сэхыень хэлэхэгүй (говорить обиняками, намекать): Баһал урдаһаань урга бугуулияа хүзүүндэнь хаяха ооһорлохо гэжэ олон табые тойруулжа, орёолдуужа байгаа юм ааб даа… (Х. Намсараев).