ОРЬЁЛХО

үйлэ ү. 1) бурьялха, харьялха, хүүехэ; баглайран хүдэлхэ (бить фонтаном, бурлить; подниматься клубами): Урдамни үдхэн ногоон модон соо улаан дүлэн орьёлжо, бад хара утаан огторгой туласа мушхаран үзэгдэбэ (Б. Мунгонов); Яагаа тиимэ хара муухай үүлэнүүд хадын саанаһаа орьёлон гаража байнаб? (Х. Намсараев); 2) шэлж. ямар нэгэ мэдэрэлэй ехээр хүдэлхэ, халижа гараха, бурьялха (кипеть, пылать каким-л. чувством): Эржэнэй арсаһан, сухалдаһан ушар шалтагаае удхалан ойлгожо ядахадаа, уур сухалынь орьёлон бужаганажа, араан шүдѳѳ хабираад абана (М. Осодоев); Должоной дотор гэнтэ уяран, сээжынь оёорто мартагдаагүй ябаһан гуниг хүсэтэйгѳѳр орьёлон һэрибэ (Ц. Дон).