ОРШУУЛАГША(Н)

(Н), оршуулгаша(н) юум. н. нэгэ хэлэнһээ нүгѳѳ хэлэндэ оруулдаг хүн (переводчик): Старостын дэргэдэ оршуулагшаар хүдэлхые ѳѳрѳѳ шэлэжэ абаа юм гэжэ хүнүүд хэлсэгшэ (Б. Шойдоков); Раднажаб Бимбаев 1899 онһоо 1915 он болотор Хяагтын хилын харуулай комиссариадта оршуулгашанаар, комиссараар хүдэлһэн байгаа (Б.-М. Жигжитов).