ОРО IV

юум. н. 1) орондо байха юумэн, дүтэрхы юумэн (суррогат, заменитель, подобие): Һалхи шуургатай үедэ эрьеын оро зааһан энэ зурууд газар долгиндо хушагдажа үгы болодог, харин иимэ һалхигүй номгон үдэр дахинаа уһан дороһоо бултайжа гарадаг янзатай (Б. Мунгонов); 2) хайх. ялигүйхэн юумэн (нечто незначительное): Хуушан хүхэ даалин самсын ороор дабхарлажа, зүйжэ байжа, тэмээн утаһаар бээлэй оёжо һууна (Х. Намсараев); пеэшэнэй оро муухан пеэшэн (печурка); эрын оро ёhотой эрэ гэжэ хэлэхээр бэшэ хүн, аhаансар (одно название, что мужчина): Мэдэжэл байгаа һэм, муу һайншье һаа, эрын оро хаажа ябаһан хүн хаямши (С. Цырендоржиев).