ОРО I

: оро бодогүй :(гү, али һэегүй, хираагүй, сараагүй) наречи оройдоо үгы болотор, огто (бесследно, совершенно): Эдэ Түшэгүүнэй хүйхэрнүүдые орон нютагһаа оро бодогүй намнаашье хадамнай орондонь баһа иимэшүүл бии болохо (Б. Санжин, Б. Дандарон); Мүнѳѳдэр һүүлшынхиеэ туршаад үзэхэм, тиигээд юумын бүтээгүй һаань, оро һэегүй хаяхаб гэжэ сэдьхээд ерээ һэн (Ц.-Ж. Жимбиев); Иигээд байхадань яаха зонбибди, али орон нютагаа урилжа, оро хираагүй арилха болоно гүбди? (Б. Санжин, Б. Дандарон); Боролжо бургааhа харгааhан соогуур орожо, оро сараагүй үгы болобошье, Шонтолын баруун хэлбээхэйн таруу нарhан тужа соо оробо (А. Шадаев); оро бодогүй үгы болохо толгойгоороо үгы болохо (бесследно исчезнуть); оро таhа(гүй) бүрин, огто (совершенно, совсем): – Хэхэ юумэеэ оложо ядаһан яндашуул! – гэжэ харааба, – оро таһа талиижа арилбад (Ч. Цыдендамбаев); Харин манай суглуулагдамал команда могойтынхидто оро таһагүй гартажа, улад зоной саагуур хоргодожо ябаха баатай болобо (Д. Дылгыров).