ОРДОҺО(Н)

(н) юум. н. 1) шангадалга, ехэдэлгэ (порыв): Үе-үе болоод лэ, намдажа байһан шуурганай һүүлшын ордоһон хушын оройнуудые шэрбэн хайража, абарга томо амитанай ами алдаһан шэнгеэр тайгын шууяан аалидашана (Д.-Д. Дугаров); 2) ямар нэгэ үбшэнэй түргэдэлгэ (приступ): Үбшэнэйнгѳѳ ордоһоной бууража, сээжээрээ хадхуулхаяа болиходоо, Хэшэгтэ залуугайнгаа ябадалые Доржодо аалиханаар хѳѳрэжэ эхилнэ (Ч. Цыдендамбаев); 3) унадаг үбшэн (эпилепсия падучая): ордоһоо хүдэлэлгэ; 4) мэдэрэл табитараа сухалдалга, сагаан хии (истерия): уур сухалайнгаа ордоһон дунда; ордоһоо хүдэлхэ орилон хашхаран аашалха, хиирэхэ (закатывать истерику).