ОРБОГОШОХО

үйлэ ү. 1) үрзэгэр, үзэмжэгүй юумэнэй хүдэлхэ (двигаться – о ком-л., чём-л. взъерошенном, лохматом): Цэбэг үбгэн гэнтэ орбогошон, гааһа алшуураа үбэртѳѳ хэжэ, ехэ яаран… (Х. Намсараев); 2) шэлж. сухалдаха, хэмһээ гараха (выходить из себя): …хаагаад байна гүт гэжэ орбогошоод ошобол даа (Х. Намсараев).