ОРБОГОРХОН

тэмд. н. 1) үрзэгэрхэн, арбагархан (взъерошенный, лохматенький): Хүгшѳѳдэй годон дагадха дээрэ ашаяа зэргэлүүлжэ һуулгаад, орбогорхон толгойень үндѳѳд абаба (С. Цырендоржиев); 2) үзэмжэгүйхэн, муухан (невзрачненький, плохонький): Уур мунсын дуунай дуулдаха хирын газарта байһан Үхинхэн ахайн орбогорхон эшэгы гэр тээшэ хоёр хүбүүд гүйлдэжэ ябабад (Ч. Цыдендамбаев).