ОНШО
юум. н. 1) арга, дүрэ, арга мэхэ (приём, уловка): Эндэхэнэ оншыень оложо, мүнгэ эдихэ гэһэн Намдагай һанаата болоошонь зүб лэ юм бэзэ (Д. Батожабай); 2) шадабари, арга шадал (умение, сноровка): оншо муутай; ○ арга гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.
юум. н. 1) арга, дүрэ, арга мэхэ (приём, уловка): Эндэхэнэ оншыень оложо, мүнгэ эдихэ гэһэн Намдагай һанаата болоошонь зүб лэ юм бэзэ (Д. Батожабай); 2) шадабари, арга шадал (умение, сноровка): оншо муутай; ○ арга гэжэ үгэтэй парн. хэрэгл.