ОНОЛХО I

үйлэ ү. 1) хүбшэлхэ, годлиин, һуршын оно хүбшэдэнь оруулха (накладывать стрелу на тетиву): – Олоороо хэлсэһэн газаагуур ошохогүй, онолон харбаһан хазагай ошохогүй гэгшэ гүбди, – гэжэ үбгэн Тураахи хэлээд, зүблѳѳгѳѳ дүүргээ һэн (Б. Санжин, Б. Дандарон); 2) годлиин, һуршын узуурта оно гаргаха, хүбшэдэ хадуурангүй тулахаар хэршэлээ гаргаха (сделать выемку в конце стрелы); 3) шэлж. ойлгохо, онигохо, анхаралаа хандуулха (нацеливать внимание): Абан гээд харахадань, бритвын хутага бэшэ, абаһан юумэеэ онолжо харахадаа гайхаһан тэбдэһэндээ бусад хүнэй дуулажа байгаа һаа улайхаар сайхаар, эшэжэ газар доро орошохоор үгэ хэлэжэрхибэ (Ч. Цыдендамбаев); онолжо таниха тааха, тодорхойлхо (угадывать, определять кого-л.): Харанхышье һаань, Намжал тэдээн соо Сэрээтэрэй набтархан, газарлиг дүрсые тухайлжа илгаруулба. Бэшыень онолжо танибагүй (К. Цыденов); 4) шэлж. абтаха, баригдаха (предаваться).